Αν και γυμναστής τον φωνάζουν “δάσκαλο” πολλοί και του λένε και “ευχαριστώ” ακόμη περισσότεροι.
Το “ευχαριστώ” δεν τον πολυενδιαφέρει τον Θανάση τον Ταμιωλάκη• το “δάσκαλε” όμως τον στέλνει στα ουράνια• είναι γι’ αυτόν η πιο όμορφη προσφώνηση, που όταν την ακούει αισθάνεται αγαλλίαση και περηφάνια για τον εαυτό του.
Έτσι συμπεριφέρεται πάντοτε ο Θανάσης• με ευγένεια, με τρυφερότητα.
Είναι ένας Εκπαιδευτικός• έτσι, με κεφαλαίο Ε.
Είναι πολλές περιπτώσεις που παλαιοί μαθητές του και σημερινοί γονείς στο σχολείο μας τού εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους για όσα τους έμαθε• πολλά χρόνια μετά.
Αυτό έχει μεγαλύτερη αξία.
Δέχεται πάντοτε τους επαίνους με ταπεινότητα και ταπεινοφροσύνη, λέγοντας και ο ίδιος “ευχαριστώ” για τα όμορφα λόγια των μαθητών του• γέρνοντας το κεφάλι του μπροστά σαν υπόκλιση. […]
Με πάθος για το μάθημά του και αγάπη για τους μαθητές του, κατάφερνε να κάθεται πάντα δίπλα στα παιδιά και όχι απέναντί τους.
Γνώριζε τα μικρά ονόματά τους, τις ιδιαιτερότητες ή τις δυσκολίες (μαθησιακές ή οικογενειακές) τους, ήταν φιλικός και συνάμα επέβαλλε την πειθαρχία, παρασυρόταν από τον παλμό και τα συναισθήματα των παιδιών της τάξης, καλλιεργώντας τα μοναδικά τους χαρίσματα!
Άλλοτε με αυστηρότητα (όποτε χρειαζόταν), άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με διπλωματία χειριζόταν ανάλογα την κάθε κατάσταση.
Το αποτύπωμά του θα μείνει για πάντα στο σχολείο μας!
Άλλωστε, δάσκαλοι/ες που ξαναβρήκαν το παιδί μέσα τους, δεν περνούν απαρατήρητοι.
Και μπορεί τώρα που συνταξιοδοτήθηκε να κάνει όσα τον ευχαριστούν, δεν κρύβει όμως ότι θα του λείπουν τα παιδιά, τα γέλια, οι συνάδελφοι, η σχολική καθημερινότητα με τα πάνω και τα κάτω της.
36 χρόνια στο σχολείο απέκτησε σχέσεις ζωής, οικογενειακές, φιλικές, γνώρισε πάρα πολλούς συν/φους τόσα χρόνια, πέρασε πολύ όμορφα.
Έτσι, η σημερινή μέρα ήταν γεμάτη συγκίνηση.
Λόγια ευγνωμοσύνης προς τον κύριο Θανάση με τρόπο που καταλαβαίνει πολύ καλά, με χορό και μουσική, του είπαν σήμερα συνάδελφοι και μαθητές στο σχολείο μας:
«θέλουμε να σας πούμε το μεγαλύτερο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» για τα χρόνια που αφιερώσατε για την ανατροφή μας. Μπορέσατε να φυτρώσετε από έναν «μικρό σπόρο» ένα πραγματικό δυνατό βλαστάρι, που είναι ήδη δυνατό και έχει τη δύναμη να γίνει ένα δυνατό δέντρο. Χωρίς τη βοήθειά σας, δεν θα μπορούσαμε να είμαστε αυτό που μας βλέπετε τώρα: συγκρατημένοι, ήρεμοι, έξυπνοι και καλοσυνάτοι μαθητές και γονείς. Αυτά τα χρόνια που περάσαμε μαζί σας μας έκαναν για πάντα οπαδούς σας και τώρα κάθε φορά την πρώτη Σεπτεμβρίου θα θυμόμαστε το ευγενικό σας πρόσωπο, την ανοιχτή καρδιά και το απαλό σας βλέμμα και κάθε πρώτη Σεπτέμβρη σίγουρα θα μας λείπετε! Σας ευχόμαστε πολλά ακόμη χρόνια δημιουργικότητας, έμπνευσης και πνευματικής δύναμης! Σας ευχαριστούμε για τη σκληρή δουλειά και την ατελείωτη πίστη σας σε εμάς!».
Ένα πεμπτάκι τον πλησιάζει και του λέει:
– Κύριε, γιατί θα φύγετε;
– Ε…τόσα χρόνια… Δε με βαρεθήκατε; απάντησε.
– Ε ναι, σίγουρα, τους λέει, και παρόλη τη συγκίνηση που ένιωσε, του ήρθε να βάλει τα γέλια.
Σταχυολογούμε ακόμη μερικά σχόλια για την ανακοίνωση της αποχώρησης του από την ενεργό υπηρεσία:
«Είσαι ένας άνθρωπος με αξίες σε έζησα κι εγώ λίγο στο σχολείο και είδα με τι αγάπη έκανες το μάθημα στα παιδιά σου ..πάντα σε θαύμαζα…να ξέρεις θα λείψεις από τα σχολεία…».
«Θα λείψετε πολύ στα παιδιά μας… Αφήσατε πραγματικά το στίγμα σας στο σχολείο… Καλή συνέχεια…»
«είμαστε ευγνώμονες που περάσαμε από τα χέρια σου και εμείς και τα παιδιά μας».
«Ότι και να πω θα ήταν λίγο. Σας ευχαριστώ για την αγάπη που δώσατε στα παιδιά μας για κάθε στιγμή που ήσασταν κοντά τους».
«Ό,τι κι αν πω για εσάς είναι πολύ λίγο.. Είμαι περήφανη που σας είχα δάσκαλο στα πρώτα σχολικά μου χρόνια, αλλά και που με διδάξατε όχι μόνο χορό, αλλά και πολλά ακόμα! Μας μάθατε πως η ζωή είναι σαν το χορό! Όταν κάνουμε ένα λάθος βήμα, απλά συνεχίζουμε! Θα λείψετε πάρα πολύ απ’ το σχολικό χώρο! Σας ευχαριστώ πολύ για όλες εκείνες τις στιγμές που περάσαμε μαζί!».
«Είσαι και θα είσαι ο υπέροχος δάσκαλος της μας !!!
Τυχεροί οι μαθητές που σε γνώρισαν».
«μεγαλώσαμε μαζί σας, πάντα με ήθος και διάθεση να μας βοηθάτε….μακάρι και οι επόμενοι που θα πάρουν τη θέση σας να είναι εξίσου άξιοι…άψογος άνθρωπος οικογενειάρχης υπόδειγμα για όλους εμάς…. Ευχαριστούμε!».
«Υπέροχος άνθρωπος υπέροχος δάσκαλος !!! Δάσκαλος δικός μου δάσκαλος του παιδιού μου και δάσκαλος τόσων παιδιών που από κανένα ποτέ δεν ακούστηκε κακή κουβέντα !!»
«Μια φορά μαθητές μου, για πάντα παιδιά μου!» Ένας αποχαιρετισμός στον κ. Θανάση που συγκινεί!
